Hoe ik gewild had dat de voorzitter de situatie aangepakt had
Nee, meneer De Groot, geen uitleg nu. Hier gaat later over gesproken worden. Moet ik de bodes vragen u te helpen of komt u er zelf wel uit?!
Mevrouw Van der Plas is zo moedig geweest om in het openbaar de klokkenluider te zijn en haar reflex om weg te willen is begrijpelijk.
Ik wil alle aanwezigen vragen om een applaus voor mevrouw Van der Plas, tenminste tot ze huilt want die emoties heeft ze nu opgedrongen gekregen en die moeten er eerst uit. Sterke vrouwen huilen soms ook.
Mooi, dat is een goed begin.
Mevrouw Van der Plas, u hoeft niks. U mag het even aanzien maar we verplichten u niet. Als u zo een beetje bent bijgekomen wilt u misschien even voor uzelf opschrijven wat u precies hoorde, voelde en dacht, dat u later niet meer hoeft te denken: hoe zat dat nou ook weer precies?
I wil even tien minuten een paar dingen tegen de vergadering zeggen. U hoeft het met niks eens te zijn en, mevrouw Van der Plas, als u iets wil aanvullen of tegenspreken of verduidelijken mag dat maar voelt u zich niet verplicht.
Dan, toen ik nog op school zat en iemand van ons misdroeg zich dan moest die eruit. Als A B zat te pesten ging A de gang op, niet B.
Ik heb niet ingegrepen vanwege meneer De Groot. Ik heb niks tegen hem maar ik heb wat tegen het onveilig maken voor anderen. Zerotolerantie voor grensoverschrijdend gedrag.
Ik heb het niet eens zozeer voor mevrouw Van der Plas gedaan. Zij zit hier niet voor haar lol. Zij vertegenwoordigt heel veel kiezers. Als zij er niet bij kan zijn staan die in de kou. En als het voor haar niet veilig is, is het voor niemand veilig. Zij is vaak de eerste die gebrek aan normen aankaart. Als het haar betreft kunnen we haar zeker niet in de kou laten staan.
En dan, zoals we allemaal weten is mevrouw Van der Plas een van de vier fractievoorzitters die al tien weken met de Informateur praten. Dat komt bovenop het kamerlid en het fractievoorzitter zijn. En ze krijgen er geen extra vakantiedagen voor! Hele intensieve gesprekken. Een van de vier is net al naar huis vertrokken met voor mij is het nu wel genoeg geweest. Dan pesten we hier niet nog een van die vier de gang op. Een beetje extra respect voor mensen die extrahard werken.
U zult begrijpen dat dit muisje nog een straatje gaat krijgen, op een manier die goed is voor mevrouw Van der Plas, waarin zij mede de regie heeft.
Nog iets dat niet te maken heeft met het Regelement van Orde of de Nederlandse Wet maar misschien wel met de regels van het hart. Niet iedereen is hier misschien zo Bijbelvast maar velen zullen wel iets weten van wat erin staat. Het zal u dan bekend voorkomen dat er tientallen keren in staat "Bescherm de weduwe en de wees." Dat is niet zomaar lief doen.
Als je een liefhebbende partner of ouder hebt is dat jouw contact met de mensheid. Dan geeft het niet wat ze buiten riepen of zeiden. Je krijgt een knuffel of een omhelzing of een kop soep en je denkt: Ach laat ze allemaal ook de zenuwen krijgen. Ik ben niet gek en ik heb dat niet verdiend.
Maar als je alleen thuiskomt in dat lege huis, dan heb je dat niet. Dan is jouw primaire contact met het mensdom het contact wat je overdag met mensen hebt. Als dan iemand naar doet ben je meer van slag dan iemand die toch iemand thuis heeft zitten. Kijk. Ook daar kun je rekening mee houden.
Ten slotte, een persoonlijke overweging van mezelf. Waardoor komt toch deze verloedering in de politiek, de goeden niet te na gesproken? Ik heb daar wel een mening over. Veertig jaar geleden, bijna twee generaties, overleed Wim Kan. Onder hem had dit nooit gekund. Het was naar als hij je op ouwejaar negeerde maar je wilde niet ten overstaan van het hele Nederlandse volk en voor hun kleinkinderen voor schut worden gezet. Je dacht wel drie keer na. Opa wie was die man waar Kan zo boos op was, en waar de hele zaal om klapte, wat had die gedaan?
Wilde u nog iets zeggen, mevrouw Van de Plas? Straks, als we weggaan, even opletten wat u tegen haar zegt. Haar niet gewoon laten weglopen of er niks gebeurd is maar ook geen oude wonden openhalen. Een welgemeend "Wat hou ik toch van u" of "Mijn complimenten" is altijd goed.
Waar waren we gebleven?
No comments:
Post a Comment