Zeker weten dat voorkeurswerker bestaat als woord maar niet in het Internet en in geen enkel woordenboek dat ik bezit.
Op de eerste ouderavond (1959) zei het hoofd der Montessorischool tegen mijn moeder: Echte Joodse jongen. Hoezo, vroeg mijn moeder een beetje geschrokken. Ze lieten op geen enkele manier blijken een Joods gezin te zijn. Maar zoals ik later zou leren, antisemieten weten vaak voor andere Joden wie er Joods zijn. Och, zei de hoofdmeester goedig: holle vaten klinken het hardst: hij maakt veel lawaai maar er zit niks in dat hoofd.
Joden zijn zowel de waardeloze menigte als de grote bankieren, zowel de communisten als de kapitalisten, zowel sluwe, geraffineerde bedriegers als… te stom om voor de duvel te dansen / zo stom als het achtereind van een varken. Ik moet wel zeggen dat ik het vooroordeel dat Joden dom zijn de volgende 64 jaar niet meer tegen ben gekomen.
Mijn ouders waren "modern" en hadden daarom voor de Montesorischool gekozen. Maar halverwege dat eerste jaar ging ik naar een andere school. Kan ik me helemaal voorstellen van mijn ouders. Maar ook op de nieuwe school werd mijn tegenzin tegen schoolwerk en gebrek aan ambitie uitgelegd als domheid. Mijn moeder, als elke Joodse moeder, was diep gegriefd want ik was duidelijk geniaal; net als haar vermoorde vader en broer. Ik naar de psychiater voor een IQ-test. Resultaat: ver boven het gemiddelde: 140 ofzo – dat weet ik niet meer. Mijn moeder: zie je wel. De school: O, hij is dus niet dom, hij is lui. Dat hielp. Maar niet heus.
In de vierde klas kreeg ik een meester die echt Joden haatte. Hij kwam de klas binnen en terwijl hij z'n jas uitdeed zei hij elke morgen dat ik op de gang moest zitten. Zomaar. Het hele jaar op de gang gezeten. Ik weet niet of er dat jaar blaasproblemen waren onder de kinderen want iedereen ging wel erg vaak naar de W.C. Gezellig. Ik bleef dus zitten maar het volgende jaar kreeg ik de docent van de paralelklas – probleem opgelost.
In de vijfde klas had men er een woord voor. Ik werkte heel hard maar alleen voor dingen waar ik zin in had. Een tien voor mijn werkstuk over Israël maar de kantjes eraf lopen bij (de vele) dingen waar ik geen zin in had. Ik was een voorkeurswerker. Zeker weten dat het woord bestaat. Maar in de Jansonius, de Van Dales, de Wolters, het WNT en het Internet hebben er nooit van gehoord. Alleen op Zuid-Afrikaanse sites vond ik voorkeurwerk – zonder s en op 1 Nederlandse site voorkeurswerker.
Kennen jullie het woord?
No comments:
Post a Comment